Yllka Sheqiri:Këndi poetik i së premtes në diasporë

Këndi poetik i së premtes në diasporë

Yllka Sheqiri


VETMI
Unë jam e vetëmuar
Si një diell pa qiell
Unë jam e zbrazët
Si një krua pa ujë
Unë jam tutje e harruar
Si një ëndërr e ndrydhur në jetën e njeriut
Unë jam për së gjalli e vdekur
Si një trup pa zemër
Ti
që më mbyte të tërën
Ishe ti
Tash të them me çiltërsi
Të urrej të urrej të urrej
Vetmi!
UNË FALI PO NUK HARROJ
Gjurmët e plagëve mbesin
Për gjithçka që the
Për gjithçka që bëre
Gjurmë plagësh gëdhendur përbrenda meje
Unë mundohem të falë
Mundohem të harroj
Mundohem të jem njerëzore
Unë falë
Por nuk harroj
Ti
Më ke damkosur
për jetë.
PA TITULL
* * *
Princesha
deshi të shkoi
Dhe shkoi
Larg tutje
Shkoi
Dhe kurrë më nuk u kthye
Ajo ishte e frikësuar
E frikësuar
Të qëndroi
Dhe
Ta lë përrallën të rifilloi
---------------------------
Dy fjalë për autoren
Yllka Sheqiri, (1987) u lind në Prishtinë. Si katërvjeçare bashkë me prindërit mërgoi në Suedi. Shkollën fillore dhe shkollën e mesme drejtimin natyror i kreu në Karlskrona. Është studente dhe studion dramaturgji dhe film. Si fëmijë ka ilustruar disa libra fëmijë, por vallja dhe krijimtaria letrare janë pasion i saj i veçantë. Është prezentuar në disa antologji me poezi për fëmijë, psh. Në antologjinë ”Atdheun e kam në zemër”, në ”Urat tona”, etj. Disa vite ka shkruar skenar për teatër me grupin e skenarit të shkollës. Ka themeluar dhe ka udhëhequr një kohë grupin e fëmijëve vallëtarë të vegjël ”Gliter” në Karlskrona.