Përparim Hysi:Ruhu nga "kafshimi" i njeriut ! ... (tregim )

nga **Agim Gashi** Sun Oct 07, 2012 2:02 pm

Përparim Hysi:Ruhu nga "kafshimi" i njeriut ! ... (tregim )
Kujtimit të kosovarit,Bacë Mustaf Lipe

Sa herë e sjell ndërmënd ,më duket si i gjallë portreti i tij. I hollë dhe i gjatë,por i fortë si një dru thane,me atë plisin e bardhë mbi kokë,me buzëqeshjen aq të çiltër ku buronte aq mirësi dhe me fjalën aq të ëmbël që të bënte për vete,dora vetë kosovari apo Bacë Mustafa,siç e thërrisnim,se qe asi kohe,afër moshës së pensionit. Qe i çuditshëm:çdo bisedë e lidhte me diçka dhe përkimi apo ngjasimi qe aq i përkryer,sa nuk kishe se si e harroje për çfarë fliste.Qe mik me timatë dhe unë e doja dhe e respektoja,veç tjerash,se me djalin e tij të madh,Sadikun,qemë shokë intimë.
Nuk kam se si e harroj kur më tregoj diçka që kishte lidhje me timeshoqe. Kjo atëherë shtatëzënë (me barkun tek goja,kur thonë andej nga anët tona ) dhe,sado në këtë gjëndje,u binte fshatrave (u shërbente tri fshatave,afër tri km larg nga fshati ku banonim ) ,kryq e tërthor,se qe infermiere. Baca , tek po shkëmbeheshim njëditë,la timeshoqe të ikte nga kishte punë,dhe mua,papritur,më tha:
-Dëgjo bacën njëtash. E shof tëtshoqe që po grah poshtë e përpjetë dhe,vallah,kohën s'e ka.
-Epo,bacë,-i them,- kështu është ligji.
-Po,more,po.E din baca,por a m'i digjon këto që po t'i them. Kur po binte shtatzanë grueja,ndër na,në Kosovë,a din ça po bënte vaki? Grueja e tillë i jepje dorëzim asaj grues tjetër që i kishte çelësat e shtëpisë. Kjo ia plotësonte të gjitha kushtet: me bulmet,me perime dhe me të gjitha llojet e frutave.Se,tuj e trajtue kështu,të nesëret kishte me le nji fëmijë i shëndetshëm.Se i donim fëmijtë (çika e çuna ) të fortë se,pa kien të tillë,mor jaran,po na mbytte shkjau.Dhe,qe besa, dilte djali i fuqishëm,or ti,që çfarë me thanë. Ja,vërej Sadikin (djali i madh i bacëc ) me ba me më ardh ndonjëherë Sadiki e po më thotë:se babë"më ka rref filani",vallahi,bilahi,më mirë e ther me brisk se sa me i dalë zot.Se kur ka lind aj,e ama,i ka marrë të tana: me bulmet,me mish,me fruta;kurse shife tëtshoqe:po bredh,sa po i ndalet fryma,dhe kur po lind,fëmija,-jo,mor jaran,- mirë me shëndet,po për fuqi, ja tek ta thotë baca:-Harroje ! Dhe unë doja nuk doja,e pranova këtë pohim të tij si një fakt që fliste vet. Si e pa,që më "mundi" ,ia dha një të qeshuri (sa më mungon ajo qeshje aq shpirtërore ),po dashtë,jaran,se kësaj pune nuk ke ça me i ba. Dhe ikëm secili në punë të vetë.

* * *
Duhet të ketë qenë dimër,se ,tek isha kthyer nga puna (qeshë mësues në një fshat tjetër ) ,e gjeta timatë duke prerë dru në oborrin para shtëpisë. Kur ,mu pranë gardhit që ndante oborrin nga rruga,u rrëfye Baca. Buzëqeshjen e kish si të mbirë mbi buzë dhe,ndryshe nga përshëndetjet e zakonshme ( nga ajo çka po bënte imatë,duhet të thoshte:-Punë e mbarë ! ) ,tha:
-Ç'ka je tuj ba,Hazis ?
-Po çaj dru.
-Po Papi ? ( bodeci shponte për mua,se,ndërsa imatë pensionist priste dru,unë burrë në vakt veç sodisja )
-Dhe imatë,flakë për flakë,i tha:
-Pse kur do ma shohi hair Papi apo kur të vdes?!!!
Shuplakë më të rëndë se kaq nuk kisha ngrënë ndonjëherë dhe,i bërë flakë në fytyrë,u mata të hyja brënda.
-Prit,jaran,- foli Baca. Se i kam dhe dy fjalë.Ndërsa hyri në oborr,vrapova mora një karrike dhe,mbasi u ulën kundruall njëri-tjetrit me timatë,e mori,fjalën përsëri.

* * *
Po ta tregoj një histori,me e mbajt mend,more jaran.Unë (më kish kaluar e skuqura ) po prisja sy e vesh. Ka pas kën,- filloi të tregonte Baca,- një besimtar me u fal në xhami.Dhe u paska thënë hoxha besimtarëve:-Gjithkund veç me ba mirë.Për njerëz po se po,po dhe me kafshët se dhe ato gjallesa janë.Paska thënë hoxha, dhe dikushi,kur ka dalë prej xhamiet, pa buzë një kanali nji qen të sklebosur për mysybet të Zotit.
-Ou, ka lëshue nji kuje,qenka tuj ngordh dhe hoxha më tha me e ndihmue.E ka marrë parakrahësh këtë qen dhe,në shtëpi,e ka la mirë e mirë,i ka dhanë me ngranë dhe,pak nga pak, qeni e mori veten.Hajt-hajt,po ça di veta,ka kalur do kohë mirë e qeni asht ba bash si sheleg,or ti.E i zoti qenit tuj loz me qenin kur,bash nji ditë,tuj loz,qeni e ka kafshue në gisht.Njeriu u mërzit shumë dhe paskej thënë qenit:
-Po pash Zotin si më kafshove kur unë bana gjithçka për ty. Dhe vërej,mor jaran,se çfarë i paska thanë qeni:
-Unë qen jam dhe veç di të kafshoj,po ruhu nga kafshimi i njeriut,se,po të kafshoj njeriu,zor se po shërohesh.
Si unë dhe imatë s'e mbajtëm të qeshurit nga kjo rrëfenjë,por Baca qe i tillë që nuk zbrazte fishekë kot.Tek po ngrihej të ikte,më tha:
-O asht nji mbledhje sektori sot ,e kanë lëshue puntorinë ma shpejt,se ka me ardh dikushi nga lart,se njiashtu asht puna. E juve (e kishte fjalën për ne si familje ) nuk u punon kushi këtu,por ti,jaran,ba mirë me ardh se kanë vendosë,me "të vra në gjumë". U ngrit dhe tha:-E robi,të kafshon ma keq se qeni,vallah. Përqafoi tim atë dhe iku.

* * *
Tani e harrova kafshimin e qenit dhe e mora në "vijë të drejtë" porosinë e Bacës. U vesha ( imeshoqe kish kohë që shërbente në maternitetitn e qytetit ) dhe,sado nuk qeshë lajmëruar për këtë"mbledhje sektori",u futa në mes të bashkëfshatarëve që kishin mbushur klubin e vetëm (dikur kisha e fshatit ) dhe prisja seç do të ndodhte.Ndërkaq,pashë që veç parisë së fshatit,në presidium shoku X...,sekretar i komitetit të partisë,Y...,kryetari i frontit të rethit dhe ajo që më bëri përshtypje,në presidium,pozonte si me pompë,shoku Z...,atëherë në Komitetin Qëndror të partisë . Domethënë, paska ndodhur diçka e madhe,deri në KQ,që puntoria lanë punën para kohe. Baca diku në largësi,sa më pa,buzëqeshi dhe më shkeli syrin.

* * *
E hapi mbledhjen sekretari i partisë së fshatit dhe,sakaq, sekretari i rrethit i hapi kartërat.Partia në rreth dhe deri në qendër -ndaj ka ardhur shoku Z...- janë të shqetësuar nga disa letra që i kanë ardhur KQ nga juve si brigadë dhe,për të ndarë shapin nga sheqeri, ne kemi ardhur t'u dëgjojmë. Është fjala se në kryesinë e frontit që kini zgjedhur,paska hyrë dhe ndonjë që nuk e meriton.E meriton nuk e meriton,ne nuk po e quajmë të saktë atë lloj kryesie dhe po e lëmë në dorën tuaj,të zgjidhni direkt.Ndaj kush e do fjalën ?
I pari që mori fjalën,lakoi emrin tim.Sakaq dhe Baca përsëri më shkeli syrin.Kjo shkelje syri sikur më thoshte shumë.Sa u lakua emri im,tak dhe i dërguari hodhi sytë mbi një dosje.
-Po mirë,more,shokë,-ndërhyri i deleguari,- si e njeh këtë që propozon.E njeh a nuk e njeh mirë
-Aq mirë e njoh dhe,pse e njoh,pa dhe e propozoi.Dhe foli veç fjalë të mira.Po ku ta dinte ai,dashamir imi,se ndryshe fliste ajo dosje dhe ndryshe ai.
Dhe,sakaq,për të mos u "trashur" dhe ca ajo dosje ,që unë e dija mirë seç kishte brënda,ndërhyra me politesë:
-E falnderoj këtë dashamirin tim,por nderi më i madh që më ka bërë partia dhe shteti mua,se unë jam mësues dhe mund ta ndihmoj dhe pa u zgjedhur në kryesi frontin,ndaj të hiqet emri im dhe të zëvëndësohet me një punëtor.
-Hë,si thoni,u ridrejtua ai i partisë.
-Jo.Jo.Atë duam. Ka kaq kohë që na mëson fëmijtë dhe nuk ka nxënës që të mos e doj (fëmijtë e fshatit vinë në fshatin ku isha unë mësues ). I deleguari u zu ngushtë.
-More tjetër që e njeh këtë mësuesin tuaj?
Dhe tre-katër të tjerë veç fjalë të mira.I deleguari mbeti duke parë dosjen. Atëherë,brofa përsëri:
-I flanderoj të gjithë këta mbëshetësit e mi,por sa e njoh unë veten asnjëri prej këtyre nuk e njeh. Veç këtyre që përmëndin këta në biografinë time,unë kam dhe një xhaxha të pushkatuar dhe gjyshin nga nëna,e kam ptur kulak!!! .I deleguari dëgjonte dhe shfletonte. Mbasi dëgjoi fjalën time ,pak të gjatë,i deleguari foli:
-Po tani që e dëgjuat të gjithë biografinë,si mendoni?
-Njëzëri: po ne e dinim këtë,po atë duam.
Dhe i deleguari (më duket kërceu prifti nga belaja ) e rimori fjalën:
-E ndoqa të gjithë diskutimin e këtij mësuesit dhe po e krahasoja me dosjen e tij.Të gjitha i ka shënuar në dosje.Po atëherë,kur e njihni dhe e doni,përse shqetësoni partinë deri lart me këto letra anonime.Dhe,sakaq,lexoi njërën prej tyre. Në"vija të trasha" thoshte -veç njëra pre tyre- se si mund të punoj mësues një borgjez si P.H. që ka këtë biografi të zezë dhe jo vetëm kaq,por edhe e shoqja na punont e infermiere, dhe rrojnë aq mirë,sa kanë marrë të parët edhe televizor,edhe frigorifer !!! (Natyrisht,duket shumë e trashë sot,por atëherë të bëne gjëmën,sado anonime ). Brigada e cila pretendohej se kishte bërë një nga letrat,përmjet punëtorëve u mohua dhe,përfundimisht,unë u riizgjodha në kryesinë e frontit. Por anonimët nuk m'u ndanë. Kur po dilja triumfues nga kjo mbledhje që bëhej enkas për mua (qëllimisht nuk më lajmëruan ), Baca më i gëzuar se pothuaj se të gjithë ,m'u frua dhe më tha:
-Eh,jaran, të bën për ujë të ftohtë.Tash e kam veta një pyetje:
-A të ka hangër ndonji herë qeni?
-Po,mor Bacë,pohova.
Ma difto të drejtën:-A t'ka dhimb kafshimi i qenit a ky i sotmi?
Dhe papritur përgjigje,ia dha të qeshurit:
-Ruhu nga "kafshimi" i njeriut,jaran !!! ...

Tiranë,7 tetor 2012

Mon	Tue	Wed	Thu	Fri	Sat	Sun
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31