Adelina Dardha: Poezi "Poetit "

Adelina Dardha: Poezi "Poetit "

Sa herë fjalët i shkrove me dhimbje
ashtu na u këndove edhe halleve tona,
e dashuritë na i lave në shumë gezime,
ashtu na i ngrohe edhe vuajtjet e ftohta.

Sa herë ke folë me hënën netëve të zgjuara,
dhe gjumit të trokitur i the të merrte udhë,
Je ti poet, mbrojtës i ëndrrave të harruara,
mëngjezet e pastra për të mos i humb.

Ti do shkosh një ditë në moskthimin tënd
gjethet do të mbulojnë vetëm në sipërfaqe
do treten puthjet që lulet i lanë pa mend
përjetësisht do udhëtojë një manushaqe.

Në brendësinë e librave të tu do rritet
se yje vezullon shpirti yt i mbetur në breza,
aty do jetojnë ëndrrat e tua dhe ngjitjet,
se veten tënde dhe emrin e le në vepra.